Σήμερα αναδημοσιεύουμε ένα παλιό άρθρο που δημοσιεύτηκε στο www.kifines.com, με κάποιες αλλαγές.

Το άρθρο είναι επίκαιρο και ελπίζουμε να περνά τα κατάλληλα μηνύματα..


Ποδοσφαιριστές της ΟΜΟΝΟΙΑΣ,
Δεκαετία του 40. Η Ελλάδα ζει το δράμα του εμφυλίου πολέμου και τα πολιτικά φρονήματα βρίσκονται σε πρωτοφανή έξαρση. Η κατάσταση μεταφέρεται μοιραία και στη Κύπρο και διεισδύει σε όλους τους τομείς της ζωής των ανθρώπων στο νησί. Στον αθλητισμό δε, μπήκε με τον πιο αψυχολόγητο, φασιστικό τρόπο.

Σκοπός της μεταφοράς του σκηνικού αυτού στη Κύπρο από τους δεξιούς αθλητικούς παράγοντες της εποχής ήταν η υποταγή των προοδευτικών αθλητών, με τη καταπάτηση τη αξιοπρέπειας τους και τον εξαναγκασμό τους να υπογράψουν έγραφα με τα οποία δε συμφωνούσαν. Ουσιαστικά ζητείτω από τους αθλητές να υπογράψουν δηλώσεις αποκήρυξης των αρχών τους, εγκατάλειψης της δημοκρατικής ιδεολογίας τους και πλήρους υποταγής τους. Σε περίπτωση άρνησης, οι αθλητές δακτυλοδείχνονταν και κουβαλούσαν τη ρετσινιά του «αριστερού» και δεν τους επιτρέπετο να αθληθούν: διαγράφονταν από τα σωματεία.

Μια χούφτα ανθρώπων όμως, μια χούφτα ΟΜΟΝΟΙΑΤΩΝ είχε άλλη άποψη.
Το Μάιο του 1948 ο Aποέλ αποστέλλει επιστολή με κομματικό περιεχόμενο στο ΣΕΓΑΣ παραβιάζοντας το καταστατικό του σωματείου. Zητά από τους ποδοσφαιριστές να υπογράψουν δήλωση με την οποία καταδικάζονταν οι αριστεροί πατριώτες που πολεμούσαν ενάντια στην Αγγλοαμερικανική δικτατορική κυβέρνηση για την αξιοπρέπεια του Ελληνικού Λαού. Οι ποδοσφαιριστές Τσιαλής, Γωγάκης, Χ"Βασιλείου, και Γ.Χριστοδούλου Κ. Λυμπουρής αντιδρούν, αρνούνται να υπογράψουν και διαγράφονται από το σωματείο. Φεύγοντας όμως στέλνουν ένα ηχηρό μήνυμα: πως δε θα ανεχτούν τον εξευτελισμό, δε θα αρνηθούν τις ιδέες τους και πως δεν θα ταν η τελευταία φορά που οι του Αποέλ τους βρίσκουν στο δρόμο του.

Μέσα από αυτές τις συνθήκες δημιουργήθηκε η ανάγκη για την ίδρυση ενός νέου σωματείου, το οποίο θα εξασφάλιζε στους αθλητές τους καθαρά αθλητικές συνθήκες άθλησης. Κιέτσι στις 4 Ιουνίου 1948 συγκροτείτε από τον Δρ Παπαπέτρου πλατιά σύσκεψη αθλητών και φιλάθλων με σκοπό την ίδρυση ενός γνήσιου, ακομμάτιστου και απόλυτα αθλητικού σωματείου. Ο σκοπός επετεύχθη και στις 17 Ιουνίου το σωματείο έχει πλέον επίσημη ονομασία : AΘΛΗΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΟΜΟΝΟΙΑ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ.
Το όνομα ΟΜΟΝΟΙΑ προτιμήθηκε για να δείχνει αντίθεση προς το διχασμό και τη διάσπαση. Ως έμβλημα αποφασίστηκε το τριφύλλι γιατί είναι φορέας της δύναμης, τη μαχητικότητας και της επιμονής των θαρραλέων ιδρυτών του σωματείου. Και ως χρώματα αποφασίστηκαν το πράσινο, το χρώμα της ελπίδας, και το λευκό, το χρώμα της χαράς.

Όπως αναμενόταν η ΟΜΟΝΟΙΑ πολεμήθηκε όσο κανένα άλλο σωματείο από το δεξιό κατεστημένο. Για 6 χρόνια η ΚΟΠ αρνείτο επανειλημμένα να την αποδεχτεί στους κόλπους της αφού οι προοπτικές και η δυναμική που είχε η ΟΜΟΝΟΙΑ ήταν τρομακτικές. Όταν τελικά έγινε αποδεκτή, πολεμήθηκε από διαιτησίες, από παρασκηνιακούς παράγοντες, από πολιτικούς της εποχής, ακόμα και η χούντα με επιστολή της στην 7ήμερη κυβέρνηση του πραξικοπηματία Σαμψών ζητούσε το κλείσιμο της ΟΜΟΝΟΙΑΣ αφού η επαναστατικότητα του ΚΟΣΜΟΥ της τους τρόμαζε. Η ΟΜΟΝΟΙΑ όμως άντεχε. ΤΙΠΟΤΑ δε μπορούσε να τη σταματήσει. Καθώς τα χρόνια περνούσαν μεγάλωνε και μεγάλωνε ώσπου γιγαντώθηκε και έγινε η μεγαλύτερη ομάδα στο τόπο. Είχε βλέπετε κάτι που δε μπορούσε κανείς να τιθασεύσει, που κανείς δε μπορούσε να δαμάσει: TON MΕΓΑΛΟ ΤΗΣ ΚΟΣΜΟ. ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΗΝ ΑΦΗΝΕ ΜΟΝΗ ΠΟΤΕ. ΠΟΥ ΔΕ ΦΟΒΗΘΗΚΕ ΟΥΤΕ ΔΙΑΙΤΗΤΕΣ, ΟΥΤΕ ΑΠΟΣΤΑΣΕΙΣ, ΟΥΤΕ ΤΑ ΠΙΣΤΟΛΙΑ ΤΟΥ ΓΙΩΡΚΑΤΖΗ.

Για χρόνια η κερκίδα της ΟΜΟΝΟΙΑΣ ήταν ο τόπος και τρόπος που οι μη δεξιοί του νησιού μπορούσαν να εκφράσουν την άποψη τους. Οι νίκες της ΟΜΟΝΟΙΑΣ ήταν ο τρόπος αντίδρασης των καταπιεσμένων και της φτωχολογιάς του νησιού. Ο παππούς μου, ο πατέρας μου, οι θειοι μου, ο πατέρας σου Στάθη Αλωνεύτη, Ηλία Χαραλάμπους, Γιώργο Παναγή, Αντώνη Κάτση είδαν μαζί με χιλιάδες άλλους στην ΟΜΟΝΟΙΑ την ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο. Είδαν στην ΟΜΟΝΟΙΑ κάτι πολύ περισσότερο από μια ποδοσφαιρική ομάδα. Είδαν πως είχαν κάθε Σάββατο την ευκαιρία να δώσουν τη δική τους γροθιά στο κατεστημένο. Είδαν στην ΟΜΟΝΟΙΑ ένα καταφύγιο από της αδικίες της καθημερινότητας. Είδαν ένα τρόπο ζωής, μια ιδέα και φρόντισαν να τη περάσουν στα παιδιά τους ώστε να μείνει αθάνατη.

Όπως και έγινε. Η ιδέα της ΟΜΟΝΟΙΑΣ είναι ακόμα ζωντανή στις καρδιές των οπαδών της. Και δεν την αφήνουν μόνη ποτέ. Ακόμα κι αν αυτό σημαίνει πως πρέπει να ταλαιπωρηθούν στα δρομάκια του Καζακστάν για να ναι κοντά της, ακόμα κιαν αυτό σημαίνει πως πρέπει να πάνε άφραγκοι στη Σλοβενία για νάναι δίπλα της στη προετοιμασία. Ακόμα κιαν αυτό σημαίνει πως θα δίνουν κάθε βδομάδα το υστέρημα τους για την ΟΜΟΝΟΙΑ. Ακόμα κι αν αυτό σημαίνει πως κάποιοι άδικα θα τους αποκαλέσουν αλήτες, αρνιά, τούρκους ή οτιδήποτε άλλο. ΔΕΝ ΜΑΣ ΤΡΟΜΑΖΕΙ ΤΙΠΟΤΑ.

Ποδοσφαιριστές της ΟΜΟΝΟΙΑΣ,
Ο ΛΑΟΣ της ΟΜΟΝΟΙΑΣ σας στήριξε καθόλη τη διάρκεια της χρονιάς. Ήταν διπλά σας στις χαρές και στις λύπες, στα εύκολα και στα δύσκολα. Ακόμα και όταν χάσαμε το τίτλο πέρσυ, ο ΚΟΣΜΟΣ δεν σας εγκατέλειψε. Ούτε όταν φαινόταν πως ο τίτλος θα έμενε όνειρο για ακόμα μια φορά. Ήταν πάντα εκεί να στήνει το τρελό του πάρτι στη κερκίδα, να κάνει το γήπεδο έδρα μας, όσο μακριά και αν ήταν από τη Λευκωσία. Έκανε άλλο ένα ρεκόρ εισιτηρίων γιατί πιστεύει σε σας. Πιστεύει στην ΟΜΟΝΟΙΑ...

Ποδοσφαιριστές της ΟΜΟΝΟΙΑΣ,
Τη Κυριακή 2 Μαϊου, σε ένα ματς κόντρα στους Αποέλ, παίζετε όλη τη χρονιά. Ο τίτλος, τα ονόματα σας, τα λεφτά που κερδίζετε είναι λογικά αρκετά ισχυρά κίνητρα για να σας σπρώξουν στη νίκη..Ξεχάστε τα! Αυτή τη νίκη πάρτε την για μας, ΤΟ ΛΑΟ ΤΗΣ ΟΜΟΝΟΙΑΣ. Πάρτε την για μας που τόσο μας πληγώνουν τα όσα ακούμε καθημερινά από διάφορους βαλτούς. Πάρτε την για να μπορούμε να κυκλοφορήσουμε και πάλι με το κεφάλι ψηλά. Πάρτε την για μας που “δε σας αφήσαμε μόνους ποτέ”, για μας που “ΔΕΝ ΜΑΣ ΤΡΟΜΑΖΕΙ ΤΙΠΟΤΑ”, για μας που στο τάφο μας επάνω θα γράφει
"Εγώ ο υποφαινόμενος, Αντρέας, Γιώργος, Κώστας...
Από το Δίκωμο της Κερύνειας, το Καϊμακλί της Λευκωσίας, το Φρένναρος της Αμμόχωστου...
οπαδός της ΟΜΟΝΟΙΑΣ...
ΟΜΟΝΟΙΑ ΛΑΟΣ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ."







http://omonoianews.com/index.php?option=com_content&view=article&id=798:2010-05-01-10-50-32&catid=34:2010-01-19-21-02-11&Itemid=27